piątek, 26 grudnia 2014

Opactwo Maria Laach

fasada opactwa Maria Laach

sylwetka kościoła klasztornego z atrium tzw. Rajem

wnętrze świątyni

dziedziniec atrium z fontanną

opactwo od strony północno-zachodniej

wejście główne do atrium
Opactwo Maria Laach to klasztor benedyktyński założony w 1093 roku nad jeziorem Laacher See jako fundacja księcia Palatynatu Reńskiego Henryka II. Do jego budowy sprowadzono budowniczych z Lombardii. Stanowi znakomity przykład sztuki romańskiej doby Hohenstaufów. W 1127 roku erygowano tu opactwo, które realizowało zwyczaje z Cluny. Nazwa Laach w języku staroniemieckim oznacza jezioro, jednak jako nazwa własna odnosi się do fundacji klasztornych lokowanych przy jeziorach. W XIII wieku klasztor nabył szereg majątków: pola uprawne i winnice. W XV wieku klasztor stał się istotnym ośrodkiem nauki. Na przełomie XVII i XVIII wieku dokonano gruntownej barokizacji wnętrz klasztornych. W okresie napoleońskim klasztor skasowano, a majątek sprzedano. W latach 1864-1873 klasztor znalazł się w rękach jezuitów, którzy założyli tu szkołę. W ramach kulturkampfu jezuitów wydalono z Maria Laach. Pod koniec XIX wieku następuje tu reaktywacja benedyktyńskiego życia zakonnego. Opactwo staje się promieniującym ośrodkiem życia religijnego i naukowego: działają tu  wybitni liturgiści (np. Odo Casel), powstaje Akademia Benedyktyńska, wydawane są czasopisma teologiczne i książki.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz